Charles Dickens, Ο κοινός μας φίλος (σε 2 τόμους)

Μετάφραση: Κλαίρη Παπαμιχαήλ

Ένα πτώμα στον Τάμεση, μια μεγάλη κληρονομιά, κι ένας υποχρεωτικός γάμος συνθέτουν το τελευταίο ολοκληρωμένο και πλέον ώριμο μυθιστόρημα του Ντίκενς. Μια ανελέητη σάτιρα για την απληστία της βικτοριανής κοινωνίας.

Andrei Bitov, Οίκος Πούσκιν

Μετάφραση: Βιργινία Γαλανοπούλου

Ο φιλόλογος Λιόβα Οντόγιεφτσεφ βρίσκεται νεκρός στον Οίκο Πούσκιν της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ. Πλάι του, δύο πιστόλια μονομαχίας που κάποτε ανήκαν στον ίδιο τον Πούσκιν. Λάτρης των τεχνών, ο Λιόβα μεγάλωσε στη σκιά του εξόριστου παππού του και του καταξιωμένου επιστήμονα πατέρα του. Πιεσμένος από το καθεστώς, αντιμέτωπος με οικογενειακά μυστικά και ανεκπλήρωτες φιλοδοξίες, είχε χάσει σταδιακά τον έλεγχο της ζωής του ανάμεσα σε παρέες, λογοτεχνικές αναζητήσεις, άφθονη βότκα και αδιέξοδους έρωτες.
Από τα πιο ευρηματικά έργα της σύγχρονης ρωσικής λογοτεχνίας, ο Οίκος Πούσκιν του Αντρέι Μπίτοφ (1937-2008) κυκλοφόρησε αρχικά στις ΗΠΑ, ενώ στη Σοβιετική Ένωση διαδιδόταν μυστικά, από χέρι σε χέρι. «Εξαιρετικό δείγμα μοντερνιστικής φαντασίας» (The Washington Post) και «φόρος τιμής στην κλασική ρωσική λογοτεχνία» (FAZ).

Κωνσταντίνος Πουλής, Social Media

Η ελευθερία να μιλάς χωρίς να ακούγεσαι

«Άλλοι καλύπτουν δημοσιογραφικά τα εγκαίνια· επίσημοι καλεσμένοι, φωτογραφίσεις, κορδέλες. Εγώ καταφθάνω στη γιορτή όταν υπάρχουν αποφάγια στο πάτωμα».

Με αυτά τα λόγια ο συγγραφέας μάς ξεναγεί στο τέλος του δημοκρατικού πειράματος των social media. Το βιβλίο αναλύει την πληθώρα των τρόπων (όπως είναι η αλγοριθμική χειραγώγηση, οι σταυροφορίες ενάντια στην «παραπληροφόρηση», η απόλυτη έλλειψη λογοδοσίας για τις πλατφόρμες, οι κρυφές συμφωνίες με κράτη και εταιρείες, ο παρακολουθηματικός χαρακτήρας της διαδικτυακής συζήτησης, σε σχέση με την τηλεόραση) με τους οποίους εξασφαλίζεται ότι η υπόσχεση της ισότιμης πρόσβασης στη δημόσια σφαίρα, που είναι κεντρική υπόσχεση της τεχνολογικής εποχής, θα παραμένει κενό γράμμα. Αυτό μάλιστα δεν αφορά μόνο την πολιτική ενημέρωση, αλλά όλη την επικοινωνία, από την επαγγελματική ζωή μέχρι τη διασκέδαση και τον πολιτισμό.

Η αφορμή για τη συγγραφή του βιβλίου δίνεται από τον συνδυασμό τριών διαπιστώσεων: α) Οι χρήστες είναι εθισμένοι στο σκρολάρισμα, β) περιηγούνται στο διαδίκτυο μέσω των social media, δηλαδή δεν επισκέπτονται ιστοσελίδες, και γ) η διαδικασία προώθησης, απόκρυψης ή διαγραφής των δημοσιεύσεων από τις πλατφόρμες είναι απολύτως αδιαφανής. Ο συνδυασμός αυτών των τριών στοιχείων συνθέτει ένα μείγμα εκρηκτικό και εξηγεί πώς γίνεται να θριαμβεύει ο συστημικός λόγος παρότι όλοι διαθέτουμε κινητό τηλέφωνο και σύνδεση στο διαδίκτυο.

Alia Trabucco Zerán, Το όνομά μου είναι Εστέλα

Μετάφραση: Εύη Σέμπου

«Η ζωή πρέπει να είναι έτσι: μια σταγόνα, μια σταγόνα, μια σταγόνα, και μετά αναρωτιόμαστε πώς συνέβη και είμαστε βρεγμένοι». Η Εστέλα φεύγει από το χωριό της και δουλεύει εσωτερική σ᾽ ένα πλουσιόσπιτο στο Σαντιάγο, κάνοντας όλες τις δουλειές, ενώ φροντίζει παράλληλα κι ένα παιδί με προβληματική συμπεριφορά. Επτά χρόνια καθαρίζει, παρατηρεί, υπομένει, σωπαίνει. «Η μικρή πέθανε»: έτσι ξεκινά τη διήγησή της η Εστέλα. Πώς συνέβη το κακό;
«Μια γυναίκα αναζητά νόημα στην ταπεινή ζωή της» (Financial Times). «Σαν σε ελληνική τραγωδία η ένταση αυξάνεται από σελίδα σε σελίδα» (El País). Από τη βραβευμένη Αλία Τραμπούκο Σεράν (γενν. Χιλή, 1983), «μια από τις σημαντικότερες φωνές της σύγχρονης λατινοαμερικανικής λογοτεχνίας» (Die Zeit).

S.A. Cosby, Οι αμαρτωλοί στάζουν αίμα

Μετάφραση: Σέργιος Τρεχλής

Πυροβολισμοί σε σχολείο ταράζουν την ήσυχη Κομητεία του Χάροντα στη Βιρτζίνια. Ο Τάιτους Κράουν, ο πρώτος μαύρος σερίφης στην περιοχή και πρώην πράκτορας του FBI μένει άναυδος: ο δράστης είναι ένας γνωστός του νεαρός μαύρος· το θύμα, ένας λευκός καθηγητής, αγαπητός σε όλους. Ποιο είναι το κίνητρο για τη δολοφονία; Το ότι ο νεαρός πέφτει νεκρός κατά τη σύλληψη από το όπλο ενός αστυνομικού περιπλέκει την έρευνα. Τα ίχνη οδηγούν τον Τάιτους σ’ έναν κατά συρροή δολοφόνο και σ’ ένα κύκλωμα βασανιστών παιδιών με ισχυρές διασυνδέσεις στη μικρή κοινωνία.
«Συναρπαστικό θρίλερ με ακατάπαυστη δράση» (Stephen King). Ο βραβευμένος Σ. Α. Κόσμπι (γενν. Βιρτζίνια, 1973) «βυθίζεται στα σκοτεινά νερά της φυλής, της θρησκείας και της αστυνομίας, πλάθοντας μια σφιχτοδεμένη αστυνομική ιστορία» (The Washington Post).

Ibtisam Azem, Το βιβλίο της εξαφάνισης

Μετάφραση: Πέρσα Κουμούτση

Τι θα συνέβαινε αν, μέσα σε μια νύχτα, όλοι οι Παλαιστίνιοι εξαφανίζονταν από το Ισραήλ χωρίς κανένα ίχνος; Στο Βιβλίο της εξαφάνισης (Υποψήφιο για το Διεθνές Booker 2025) η Παλαιστίνια συγγραφέας Ιπτισάμ Άζεμ (γενν. 1985) προτείνει μια ανατρεπτική αλληγορία για τον αποκλεισμό ενός λαού από μια κανονική ζωή αλλά και τη διαγραφή του από τον χάρτη της ιστορίας. Δύο φωνές, ένας Ισραηλινός δημοσιογράφος κι ένας Παλαιστίνιος γείτονάς του, αναδεικνύουν την καθημερνή πραγματικότητα της ανισότητος και του φόβου, αλλά και το βάρος της μνήμης που αρνείται να σβήσει. Ένα πολιτικό μυθιστόρημα-παραβολή, αιχμηρό και συγκλονιστικό, που καθρεφτίζει την ιστορία της Μέσης Ανατολής και θέτει επίμονα το ερώτημα: τι σημαίνει ελευθερία όταν απουσιάζει η δικαιοσύνη;

Πέτρος Ρούσσος, Μεγαλώνοντας παιδιά στην ψηφιακή εποχή

Πόσο χρόνο περνούν τα παιδιά σας μπροστά στις οθόνες; Είναι ασφαλή στο Διαδίκτυο; Πώς επηρεάζουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης την αυτοεικόνα και τις σχέσεις τους; Μπορεί η τεχνολογία να ενισχύσει τη μάθηση, ή μήπως τελικά βλάπτει τη συγκέντρωση και την κριτική τους σκέψη; Και το πιο σημαντικό: Πώς μπορούν οι γονείς να γίνουν καθοδηγητές και όχι απλώς παρατηρητές στον ψηφιακό κόσμο των παιδιών τους;
Αυτό το βιβλίο δεν είναι μια απλή καταγραφή φόβων και ανησυχιών. Αντίθετα, βασίζεται σε επιστημονικά δεδομένα και πραγματικές εμπειρίες για να προσφέρει στους γονείς χρήσιμες γνώσεις κι εργαλεία και να προβάλει προβληματισμούς σχετικά με τη θετική χρήση της τεχνολογίας, τους κινδύνους του Διαδικτύου, την έννοια του ψηφιακού αποτυπώματος, καθώς και τις νομικές και ηθικές διαστάσεις της διαδικτυακής παρουσίας.
Όπως ένας έμπειρος καπετάνιος δεν εγκαταλείπει το πλοίο μόλις αντικρίζει μια καταιγίδα, έτσι κι εμείς, ως γονείς, πρέπει να μάθουμε να πλοηγούμαστε με ασφάλεια στον απέραντο και απίστευτα πλούσιο ψηφιακό ωκεανό, προετοιμάζοντας τα παιδιά μας για το μέλλον.

Michaeleen Doucleff, Γονιός, κυνηγός, τροφοσυλλέκτης

Μυστικά για τη χαμένη τέχνη της ανατροφής ευτυχισμένων παιδιών

Μετάφραση: Κατερίνα Χαλμούκου

Πώς μεγαλώνουν οι πιο ευτυχισμένοι, συνεργάσιμοι και ισορροπημένοι άνθρωποι του κόσμου; Η συγγραφέας Μαϊκλίν Ντούκλεφ, μητέρα μιας τρίχρονης κόρης, ξεκινά ένα συναρπαστικό ταξίδι σε τρεις από τις πιο σοφές κοινότητες ιθαγενών του πλανήτη. Ζει μαζί τους, παρατηρεί τις οικογένειές τους και δοκιμάζει τις στρατηγικές τους στο δικό της παιδί. Ανακαλύπτει έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο ανατροφής: χωρίς φωνές, χωρίς εξουθενωτικούς καβγάδες, αλλά με σεβασμό, ηρεμία και αληθινή συνεργασία. Συνομιλεί με ψυχολόγους, νευροεπιστήμονες και ανθρωπολόγους, εξηγώντας πώς αυτές οι αρχαίες πρακτικές συνδέονται με όσα γνωρίζουμε σήμερα για την ψυχική υγεία και την ανάπτυξη των παιδιών.
Το βιβλίο Γονιός, Κυνηγός, Τροφοσυλλέκτης είναι ένας πρακτικός οδηγός γεμάτος απλά, εφαρμόσιμα μαθήματα που μπορούν να μεταμορφώσουν την καθημερινότητα κάθε οικογένειας – και να μας εμπνεύσουν να ξανασκεφτούμε τον τρόπο που μεγαλώνουμε τα παιδιά μας.

Ocean Vuong, Ο αυτοκράτορας της Χαράς

Μετάφραση: Δημήτρης Μαύρος

«Το πιο δύσκολο πράγμα στον κόσμο είναι να ζήσεις μονάχα μια φορά». Ο Χάι, δεκαεννιάχρονος Αμερικανο-βιετναμέζος, κάτοικος της Ανατολικής Χαράς του Κονέκτικατ, ετοιμάζεται να  αυτοκτονήσει πέφτοντας από μια γέφυρα. Τον σταματά μια ηλικιωμένη από τη Λιθουανία με αρχικά συμπτώματα άνοιας. Οι δυο τους γίνονται αχώριστοι και η ζωή τους αλλάζει.
Ο πολυβραβευμένος συγγραφέας του Στη γη είμαστε πρόσκαιρα υπέροχοι Όσιαν Βουόνγκ (γενν. Βιετνάμ, 1988) επιστρέφει μ᾽ ένα βαθιά συγκινητικό μυθιστόρημα για όσα μας στοιχειώνουν, για τη ζωή στο περιθώριο, για τους ανθρώπους που επιλέγουμε να γίνουν η οικογένειά μας και για το πώς πείθουμε τον εαυτό μας για μια δεύτερη ευκαιρία.

Victor Hugo, Οι άθλιοι (σε 2 τόμους)

Μετάφραση: Ωρίων Αρκομάνης

Μια συγκλονιστική καταγγελία για την φτώχεια και την κοινωνική αδικία, αλλά και ένας ύμνος στη δύναμη της αγάπης και της ανθρωπιάς. Μέσα από τις περιπέτειες του περίφημου Γιάννη Αγιάννη, ο Ουγκό περιγράφει τη Γαλλία των εξαθλιωμένων και των εξεγέρσεων. Ένα από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας στην πλήρη εκδοχή του.

Susan Sontag, Αντιμέτωποι με τον πόνο των άλλων

Μετάφραση: Χριστίνα Παπαδοπούλου

«Το σοκ συνηθίζεται. Το σοκ ξεθωριάζει». Mε αυτά τα λόγια, η Σούζαν Σόνταγκ αναλύει σε βάθος τι σημαίνει να κοιτάζεις τη φρίκη από μακριά. Πώς επιδρούν μέσα μας οι σκηνές βίας, πολέμου, πόνου που βλέπουμε σε φωτογραφίες και βίντεο; Μας βοηθούν να νιώσουμε τον πόνο των άλλων ή μας κάνουν όλο και πιο απαθείς; Ζούμε «σε έναν κόσμο όπου η φωτογραφία εξυπηρετεί την καταναλωτική χειραγώγηση», λέει η Σόνταγκ.
Στο εξαιρετικά επίκαιρο δοκίμιό της αντλεί παραδείγματα από την πολιτική και την Ιστορία. Αναλύει την πολιτική διάσταση των έργων του Γκόγια, ντοκουμέντα από τους δύο Παγκόσμιους πολέμους και φωτογραφίες από τη Ρουάντα, τη Βοσνία, την Παλαιστίνη και την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους, καταδεικνύοντας την τεράστια δύναμη που ασκούν οι εικόνες πάνω μας. Στο Αντιμέτωποι με τον πόνο των άλλων, η Σόνταγκ μάς προειδοποιεί για την ευθύνη που έχουμε οι ίδιοι ως θεατές.

Willliam Faulkner, Φως τον Αύγουστο

Μετάφραση: Παναγιώτης Κεχαγιάς

Τα φαντάσματα του παρελθόντος στοιχειώνουν τους πρωταγωνιστές του μυθιστορήματος, ήρωες τραγικούς, τσακισμένους από τη μοίρα τους. Το έργο θεωρείται ένα από τα “νότια γκόθικ” αριστουργήματα: ο συγγραφέας διερευνά ζητήματα φύλου, ταξικών διαφορών, ρατσισμού, ενώ με απαράμιλλη τόλμη εμβαθύνει στη φύση του κακού.

Fernando Pessoa, Ο ναυτικός και άλλα κείμενα

Εισαγωγή-Μετάφραση: Μαρία Παπαδήμα

«Το κεντρικό σημείο της προσωπικότητάς μου ως καλλιτέχνη είναι ότι είμαι ένας δραματικός ποιητής· έχω διαρκώς, σε όλα όσα γράφω, την εσωτερική έξαρση του ποιητή και την αποπροσωποποίηση του δραματουργού», δηλώνει ο Φερνάντο Πεσσόα, αποκαλύπτοντας όχι μόνο τη σύνδεση της ετερωνυμικής δημιουργίας με το θέατρο, αλλά και τη σημαντική θέση που κατέχει στο σύνολο του έργου του. Ο Ναυτικός, αλλά και όλα τα θεατρικά πεσσοανικά κείμενα, ολοκληρωμένα ή μη, ανήκουν «στην κατηγορία του “μετα-δραματικού”, ή ακόμα καλύτερα σε αυτήν την περίπτωση του “αντιδραματικού”, του “ποιητικού” με μια έννοια επιθετικής επικράτησης του λόγου επί της δράσης, του μονολόγου επί του διαλόγου, αλλά και της εσωτερικότητας/της ανάγνωσης επί του θεάματος/της θέασης», σημειώνει η Δήμητρα Κονδυλάκη.

Pablo Neruda, Οι στίχοι του καπετάνιου

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής

Αυτά τα ερωτικά ποιήματα του Νερούδα είναι αφιερωμένα στην τρίτη του σύζυγο, τη Ματίλδε Ουρούτια. Γράφτηκαν εδώ κι εκεί, όσο κράτησε η εξορία του στην Ευρώπη, και δημοσιεύθηκαν στην Ιταλία, όπου ο ποιητής βρέθηκε ριγμένος από τη δίνη των περιπετειών και των διωγμών που υπέστη σχεδόν σε όλη του τη ζωή. Πρόκειται για βιβλίο –όπως μας εξομολογείται ο ίδιος– απότομου και φλογερού πάθους, που μιλάει με το βάθος της απλότητας σχεδόν σε κάθε του στίχο.
Θα σκάψω τη γη να σου φτιάξω
σπηλιά, κι εκεί ο καπετάνιος σου
θα σε προσμένει με άνθη στην κλίνη.