Η Αξιολόγηση της Επίδοσης του Μαθητή ως Παιδαγωγική Λογική και Σχολική Πρακτική

Η αξιολόγηση, ως διαδικασία και πρακτική, αποτελεί ένα αυτονόητο και επιβεβλημένο κοινωνικό φαινόμενο, με ιδιαίτερη βαρύτητα στις οργανωμένες και συστηματικές ανθρώπινες δραστηριότητες, όπως είναι η εκπαίδευση. Ειδικότερα, η αξιολόγηση της επίδοσης του μαθητή εμφανίζεται ως ένα φαινόμενο θεωρητικό, πρακτικό, παιδαγωγικό, επιστημονικό, πολιτικό, προσωπικό και ηθικό. Αυτό σημαίνει ότι η λειτουργία της συνδέεται με αρνητικά ή θετικά επακόλουθα για το ίδιο το άτομο αλλά και για το στενότερο και ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Ειδικά για το μαθητή, αυτό γίνεται αντιληπτό από την πρώτη μέρα που έρχεται στο σχολείο. Εκεί έρχεται αντιμέτωπος με την απαίτηση του σχολείου για επίδοση, και μάλιστα για συγκεκριμένο είδος επίδοσης. Ο μαθητής δηλαδή στο σχολείο οφείλει όχι μόνο να μαθαίνει, αλλά παράλληλα και να αποδεικνύει αυτό που έμαθε. Στην παρούσα μελέτη αντικείμενο διερεύνησης αποτελούν η αξιολόγηση και η επίδοση ως έννοιες και περιεχόμενα. Ακολούθως, προσεγγίζουμε, από μια σκοπιά θεωρητική και πρακτική, το παιδαγωγικό περιεχόμενο της αξιολόγησης στις σχολικές διαδικασίες, τις τεχνικές και τα μέσα έκφρασης του αποτελέσματός της. Κλείνοντας την προσέγγιση του συνολικού θέματος, γίνεται διαπραγμάτευση του τελικού σταδίου της αξιολόγησης, που συνιστά και τον ουσιαστικό και παιδαγωγικό στόχο της, δηλαδή της ανατροφοδότησης των διδακτικών και παιδαγωγικών ενεργειών.