Το βιβλίο αυτό ερευνά τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους ορίζεται η ταυτότητα και η ετερότητα, ο Εαυτός και ο Άλλος, στα δραματικά κείμενα του Σαίξπηρ, με αναφορές στη σύγχρονή του δραματουργία και λογοτεχνία εν γένει. Η πρώτη ενότητα, που είναι και η εκτενέστερη, διακρίνει δύο διαφορετικούς Άλλους: τον ανοίκειο και τον οικείο. Για τον Άγγλο της εποχής του Σαίξπηρ, ο Άλλος μπορεί να είναι ο -περισσότερο ή λιγότερο εξωτικός- ξένος, μπορεί, όμως, να είναι και ο Ευρωπαίος γείτονάς του ή, ακόμα, και ο Βρετανός αδελφός του, Ουαλός, Σκότος ή Ιρλανδός. Η δεύτερη ενότητα διερευνά την ετερότητα ως κοινωνικό στίγμα μέσα από τρεις εκφάνσεις της: τη δυσμορφία, την ψυχική νόσο και τη νοθογένεια. Η τρίτη ενότητα εξετάζει το πώς η έμφυλη, ηλικιακή, ταξική, φυλετική, θρησκευτική, πολιτισμική ταυτότητα ορίζεται από αναφορές στην τροφή και την ένδυση και διερευνά τους παράγοντες που ορίζουν την κοινωνική τάξη.
