Ο Γάργαρος Βυθός

Η γυναίκα που μαγείρευε, έπλενε τα πιάτα, έκλαιγε κι ύστερα ξάπλωσε κι ονειρεύτηκε. Η γυναίκα που μάζευε τα παιδιά και τους έλεγε παραμύθια, αλλά το βράδυ ξεψείριζε τις γάτες κι έβριζε. Ο μονόλογος της γυναίκας που πήγε στους Δελφούς χωρίς να περιμένει χρησμό από την Πυθία. Ο μονόλογος της γυναίκας που νανούριζε το μωρό της και προσπαθούσε να διώξει τα φαντάσματα. Η γυναίκα που συνάντησε το νεαρό αγόρι στο λεωφορείο, το πήρε από το χέρι και πέταξε. Η γυναίκα που στέγνωσε στο κόμμα, άρχιζε να κράζει κι ύστερα χόρεψε ένα βαλς μέσα στη νύχτα.